« داغ جانسوز » 
دوباره در ماتم نشسته مکتب ما
از داغ جانسوز رئیس مذهب ما
امام صادق امام صادق
در دل ما محفل ماتم فزون است
دیده ما سینه ما لبریز خون است
از خون دل این آب و گل آلاله گون است
نشسته آه و حسرت و غم بر لب ما
بر غربت شیخ الائمه دیده گرید
بر آن تن از زهر و غم کاهیده گرید
با یاد قبرش این دل غمدیده گرید
باشد طواف قبر پاکش مطلب ما
وقتى شرر زد زهرکین بر پیکر او
آتش گرفت و سوخت از پا تا سر او
شد بسته با دست شهادت دفتر او
داغش بود هم مجلس روز و شب ما
یارب از آن مظلوم عدل آیین چه دیدید
کاین سان قباى ظلم بر قدش بریدند
سجاده را از زیر پاى او کشیدند
مسموم از کین شد رئیس مذهب ما
روز عزاى صادق آل رسول است
خون جگر جارى از چشمان بتول است
آه ملال از دل بکش مهدى ملول است
در ماتمش خیزد ز دلها یا رب ما